Leeservaring "Congo, artikel 15,"
de tweede roman van Mili van Veegh. Ik heb het boek "Congo, artikel 15" van Mili van Veegh gisteren in 1 ruk uitgelezen. Erg indrukwekkend.Ik wilde het boek eerst even laten bezinken voor ik er meer over kwijt wilde. Geduld is een schone zaak. Ik kan het echter toch niet laten om nu enige woorden te wijden aan deze prachtige roman.Ik heb genoten van "Congo, artikel 15," en vond het rijper en nog beter geschreven dan "Jitzak," de debuutroman van Mili van Veegh, van ruim een jaar geleden.
Ik heb "Congo," zoals gezegd, ademloos gelezen. Gefascineerd door de mooie schrijfstijl, het openhartige gebrek aan moraal van veel personages in het boek. En hoe heel terloops het plot in het verhaal tevoorschijn komt. Hoe de eindjes aan elkaar worden geknoopt. Ontroerend en geniaal.Als lezer is het lang moeilijk om uit te vinden naar wie van de personages je sympathie moet uitgaan. Uiteindelijk sla je ze allemaal in je hart.Als je de inhoud van artikel 15 wilt weten moet je het boek lezen. Je zult er geen spijt van krijgen.
Peter Mabelus - auteur
Kloek boek
De ongebreidelde, onbeschaamde, door merg en been bijtende, ontroerende, hilarische, erudiete schrijfstijl van Mili Van Veegh keert je binnenstebuiten en laat je hijgend achter, terwijl je je afvraagt wat je in godsnaam net is overkomen.Congo Artikel 15 is een stomp in de maag, maar de af en toe opwellende traan is er soms een van machteloze woede, dan weer van ongebreidelde ontroering voor de onmisbare, onmiskenbare mensenliefde die de auteur tentoon spreidt. In Congo Artikel 15 is er geen plaats voor vals sentiment en mooipraterij. Je krijgt de mensen voorgeschoteld zoals ze zijn: rauw, eerlijk, hunkerend naar liefde, dronken van macht. Mili verleidt met broeierige beelden en zinderende taal. Vanaf de eerste pagina word je bij de keel gegrepen en bij de laatste pagina wil je niet meer losgelaten worden.
Marc Kerkhofs - auteur