Ik ben al heel lang fan van deze vrouw. Ben dan ook wellicht enigszins vooringenomen :)

Het verhaal kolkt in de geheel eigen verhaalstijl van de schrijfster. Het is geen dertien-in-een-
dozijnverhaal. De gebeurtenissen zijn heftig en het kruipt onder je huid. Liefhebbers van feel-
goodverhalen kunnen het beter links laten liggen.

De drie delen zijn geschreven vanuit de vrouwen die het slachtoffer werden van een foute man. Ze hebben elk een eigen manier van vertellen en register en dat is een pluim voor de schrijfster, want het maakt de leeservaring indringender, "echter". Als kritische noot: van mij had er iets meer balans in kunnen worden gebracht. Het is vrijwel voortdurend tegenwind en bergopwaarts; wat meer rustmomenten had ik graag gezien, hoewel het 'brekende glas' en de 'schaterlach' in de slotzinnen de spanning 'breken'.

Ik kijk reiknekkend uit naar Mili's volgende verhaal!

terug